Kung Maiksi ang Kumot, Matutong Mamaluktot

Napansin kong maraming salawikaing Pilipino na bagamat sa kagyat ay maganda ang mensahe tila ang mga ito ay atrasado, negatibo at nagpupugay sa pagtitiis. Naisip kong baka naman panahon nang baguhin ang ilan dito.

Isa sa salawikaing tinutukoy ko ay: kung maiksi ang kumot, matutong mamaluktot.

Di ko maintindihan kung anong klaseng laba ang ginawa para umiksi ang isang kumot. Bigla kayang dumami ang gumagamit ng kumot kaya kinapos? O baka naman maiksi na talaga nung binili. Iisa lang ba ang kumot nila?

Di rin ako sang-ayon sa payo na dapat matuto mamaluktot. Maling posture ang baluktot matulog. Kung mali ang posture mo sa pagtulog, hindi ka makakatulog ng mahimbing. Malamang mainit ang ulo mo kinabukasan. Pano ka makakabili ng mas malaking kumot kung di maganda ang gising mo?

Naiintindihan ko naman na hindi literal ang mga salawikain. Gayunpaman, kung ang hangad nito ay maisalarawan ang konsepto upang mas madaling maintindihan ang aral--ang pamamaluktot o pagtitiis sa panahon ng kakapusan ay hindi nakakatulong upang pahabain ang kumot. Ang ibig kong sabihin, may mas aktibong dapat gawin ang taong may maiksing kumot. Hanggang kailan sya mamamaluktot?

May joke pa nga na kung maiksi ang kumot, sa baby ipagamit. Mas may sense pa yata ang joke kesa sa totoong salawikain. Nararapat lang na baguhin na ito.

Ano-ano ba ang dahilan ng pagiging kapos ng kumot? Tumangkad ka ba? Umurong ang laba? O may naki-share?

Hindi overnight ang pag-laki...malamang kung tumangkad ka, may pambili ka na ng mas mahabang kumot. Kung sobrang tangkad mo, aba'y magbasketball player ka. Kung magkaganon, hindi lang kumot pwede mong bilhin...kahit comforter o mas mahabang kama pa. Ang ibig kong ipakiwari hindi overnight ang paglaki ng gastos. Habang tumatanda tayo, dapat lamang na lumaki din ang kita natin at nakapag impok na tayo kung sakali mang umiksi ang kumot.

Kung mali ang laba. Sino ba ang nag-laba? Dapat lang siguro na pagbayarin ang may sala. Kung ikaw ang nagkamali, iisa lang ba talaga ang kumot mo? Manghiram ka kaya muna? Tapos bumili ka ng kumot pag-sale. Isauli ng maayos ang hiniram na kumot. Kung hindi ikaw ang dahilan ng pag-iksi ng kumot o pagiging kapos mo, fair lang na maningil. Wala tayong mararating kung laging palalampasin ang may sala. Mabuting ugali ang magpatawad pero wag tayong maging bulag sa pagbabayad sala. Kung ikaw ang dahilan at emergency bat ka kinapos, wala naman sigurong masama kung manghiram ka muna. Basta ba't tumupad ka sa usapan at gumawa ng paraan para magkaron ka ng sarili mong kumot sa lalong madaling panahon.

Kung may naki-share ng kumot, gusto mo ba yung katabi mo o napipilitan ka lang? Wag magtiis kung napilitan ka lang dyan sa nakikishare ng kumot mo. Kung gusto mo naman ang katabi mo, masarap talagang magsiksikan pero hindi tatagal, gugustuhin nyo din ng space at kakailanganin nyo din ng mas malaking kumot. Dahil dalawa kayo, malamang pwede nyo nang hatian ang pagbili ng mas malaking kumot. Kung wala syang maibibigay na share siguro naman may silbi sya sa buhay mo kahit inspirasyon lang...pag inspirado, umaasenso...kalaunan makakabili ka din ng mas malaking kumot.

Marahil masyado na akong nagiging pilosopo. Naisip ko pa ngang siguro nung panahong nagawa ang salawikaing yan, wala pang global warming o wala pang electric fan pantaboy sa lamok. Kailangan pa ba talaga ng kumot ngayon? Isang kumot lang ba dapat?

Di ko pa naiisip pano babaguhin ang salawikaing yan. Ang alam ko lang, ayaw kong mamaluktot at hindi ako magtitiis sa baluktot na ugali ke may kumot man o wala.

Itutuloy...

P.S. Isa itong re-post mula sa aking Friendster blog na may title na "ABAKADA MO 'TO". Minarapat kong ilipat upang mabasa bago makalimutan ng panahon.

Quote MotTo - 015

I'd rather take that rough long road to something certain than a short smooth path that leads to nowhere. Taking risks is indeed liberating!

Quote MotTo - 014

When the going gets too tough, maybe its not meant to be. Letting go sometimes makes us tougher.

Quote MotTo - 013

Maybe bad things happen to good people to give bad people an opportunity to be good and to make good people better.

Quote MotTo - 012

As i reflect on what i'd like to be...my new goal is beginning to make sense. I want to be A capitalist so I can make capital changes to make the world a better place.

Quote MotTo - 011

Persistence can only work if one is humble, determined and has mastered the art of perfect timing.

Quote MotTo - 010

When there is rain, my thoughts pour. When there is sun, my energy rise.

ABAKADA KO

Maraming beses ko na yata naisip na abnormal ako. Kahapon lang natanong ko ito sa Mama ko. Ewan bakit sa panahong akala ng tao na down ako, eto ako't excited na excited na parang wala akong pinangangambahan?

Ang paniniwala ko kasi blessing ang mga panahong ito. Ilan nga bang kasing edad ko ang nagkasakit ng higit 6-na buwan, aalis sa trabahong naging tahanan ko rin ng halos 4 na taon, magbabayad ng utang na makalaglag upuan at magsisimula ng bagong buhay na wala ang taong halos isang dekada ko ring kasama? Exciting di ba?

Sa totoo lang, kapag ang sitwasyon ay nakalulugmok natutuwa ako dahil alam kong pasasaan ba't aangat din ako, matatapos din ito at pagkatapos ng lahat may natutunan ako, malalamang mas naging mabuti akong tao dahil sa karanasan na yon at kung tama ang pagtahak ko sa "episode" na ito mas may karapatan akong magbahagi ng payo sa iba. Pakiramdam ko hindi ko hawak ang sarili ko sa mga panahong ito. Parang may invisible hand at secret voice na gumagabay sa kin kung ano ang gagawin, saan pupunta, ano ang sasabihin, sino ang kakausapin. Hindi ko kontrolado ang kamay at boses na iyon pero alam kong choice kong sumunod o hindi. Salamat naman at hindi pa ako napapahamak ng todo.

Nung bata pa ako sobra akong sakitin na halos every quarter yata nasa ospital kami dahil sa asthma. Subalit hindi naging hadlang iyon para hindi ako mag-aral. Dahil nga lagi akong absent, binibigay ko ang 300% ko kapag present ako sa klase para makabawi. Akalain mong kalaunan bawat taon 1st Honor pa ako at naging Valedictorian pa nga. Nakakasali rin ako sa mga Quiz Bee at inter-school activities kahit na hikain ako...mahina lang talaga ako sa PE. Hindi naman siguro abnormal yun.

Pag-dating ng High School, baguhan ako sa Paco at wala akong kilala ne-isang estudyante. Di ko akalain na pag-dating ng 3rd year ako pa ang nanalong Vice President ng Student Council...landslide pa yata sa populasyong halos dalawang libo. Nagkaron pa nga ako ng dilema bago mag-4th year dahil ako rin ang Junior Associate Editor ng Gazette at kailangan isang major organization lang ang pamunuan. Wala akong pinili sa dalawa nung 4th year ako. Pinili kong maging anak at ate...ka-barkada at simpleng estudyante. Enjoy naman ako. Abnormal ba?

May hang-up pa yata ako sa pagiging sakitin kaya nung College gusto kong patunayan sa sarili ko na hindi ako weakling. Pag may asthma, mahirap mag-salita dahil nakakahingal. Dahil dito malakas ang kagustuhan kong maging boses ng mga hindi nakapagsasalita o takot mag-salita. Naging laman ako ng kalye bilang isang aktibista. Parang kulang pa ang challenge kaya sumali pa ako sa isang sorority kahit ga-bundok ang takot kong baka hindi na ako makalabas ng buhay. Ang sarap ng feeling...hindi ako quitter, hindi ako weakling. Abnormal?

Kahit nung nag-trabaho ako buong-buo ko ring binibigay ang sarili ko kahit para sa iba e trabaho lang yon. Parang dikit sa kaluluwa ko kasi na mapasaya, makapag-serbisyo at maibigay kung ano ang nararapat. Lagi kong target na higitan pa kung ano ang naibigay ko na. Walang pagkakaiba sa kin kung ang sweldo ko ay 10thousand o 100thousand o kahit pa 1milyon...pareho ang binibigay kong dedikasyon, oras at puso. Abnormal talaga no?

Sa love life naman marami rin akong katangahan. Give kung give pero pag natauhan mapapalitan ng move on kung move on. Kung akala ng iba sa kaliwa ako papunta, kakanan ako...minsan kakaliwa ng konti pero pa-derecho talaga. May pagka-unpredictable ako para sa iba pero sa mga tunay na nakakakilala sa akin, simple lang naman talaga ako...may pagka-weird lang minsan...may pagka-abnormal.

Kung ganito ang maging abnormal buong puso kong ihahayag na masaya maging abnormal. Mahirap talaga ako espelengin. May sarili kasi akong pag-iisip...yan ang ABAKADA ko.

P.S. Isa itong re-post mula sa aking Friendster blog na may title na "ABAKADA MO 'TO". Minarapat kong ilipat upang mabasa bago makalimutan ng panahon.

Quote MotTo - 009

Heliocentrism is so passe. As the sun is not the center of the universe...you're not the center of mine.

Quote MotTo - 008

People who truly believe don't ask for signs, don't wait for signs and certainly don't need signs. I would rather have something average but authentic than some spectacular sign.

Quote MotTo - 007

Some days are just mundane, some are totally uneventful and there are days which turn our life upside down...after that day things will never be the same again. I welcome change.

Facebook Wallpost 2010 - 1st Half

You'll never know that Jesus is all you need until Jesus is all you have. God is greater than any Goliath. There is hope for as long as there is faith.

March 26 at 4:51pm

The three essentials of happiness -- something to do, something to love, and something to hope for -- can all be found in JESUS! HAPPY EASTER!

April 4 at 6:41pm

There is no exercise better for our well-being than reaching down and lifting people up. Happy to know I was allowed to go back. =)

April 15 at 7:24pm

If you know how to perfectly live my life, are you willing to trade places and stay in a hospital bed for 2wks not knowing when or how you could really get well? You can take away everything but you can't take my spirit. I choose to hope and be optimistic. I believe in God's love.

May 14 at 4:47pm
In this tell-all generation, maybe things will be a lot better if we speak
less and listen more. If you need to ask who to listen to...well, you
might be talking too much. Balance is the key to happiness.

May 15 at 3:30pm

When even the sligtest most guarded basic movement causes pain, one is left to think. as long as i can still read, write, talk and think, i can still be grateful...i can still love. when one can still love and continue to have faith, the possibility remains endless.

May 15 at 6:35pm

If this procedure is true...I think I would rather wait, really pray hard and believe in miracles.

May 15 at 8:28pm


Another week...I welcome all the trials and problems Lord. Those are but opportunities for us to trust You more. One day, we will testify to Your greatness--for prayers answered and for miracles yet to come. That day is today.

May 17 at 1:37pm

I would rather say I am okay and try to be upbeat than acknowledge the pain and be enveloped by self-pity. There is a very thin line between delusion and optimism...if you choose life, it doesn't matter whether you delude yourself that you will get well or remain genuinely optimistic. When you think you know, in fact you don't. Right now, I don't know. I choose the path of least resistance.

May 20 at 10:15am

Forgiveness is another term for love. Love leads to happiness. The secret of happiness is freedom. I have forgiven. I have loved. Hope to be truly happy. Looking forward to be free.

June 13 at 8:51pm

Hope God completes my metamorphosis soon.

June 14 at 8:59am

Love your enemies...that is perfection in action.

June 15 at 1:20pm

Life ought to be simple. Or maybe it is so simple that some people are compelled to complicate it.

June 16 at 6:05pm

Some men are reluctant to be fathers coz they still have loads of hang ups and want to remain childish. To all responsible men who toil quietly and genuinely love their families-- Happy Father's Day! I love my Papa!

June 20 at 1:41pm

Jericho Rosales in I'll Be There: "The world can be nicer to you if you could only be nicer to the world." Aya adds: So be nice to me...I'm not the world but you mean the world to me.

June 21 at 12:15pm

‎"Life is test. Sometimes we fail the test--we stumble and fall. Failing in one test does not mean failing in life." Standing up is a choice. Moving on is mandatory.

June 21 at 3:30pm

I may not be fruitful now but I am trying to bear real fruit that pleases God. It is a process. Process takes time...and a whole lot of patience, self-denial and prayers.

June 23 at 12:50pm

Kaya nga hindi ako nag-artista dahil gusto ko ng tahimik na buhay at ayaw ko ng intriga.

June 23 at 12:54pm

‎"Let the dead bury their dead" -- Cherishing the past, putting aside wavering and moving forward fearlessly.

June 27 at 11:44am

A decade of somnambulism is finally over. Thank God for waking me up!

June 29 at 8:30am

Is proud to be a Filipino and is praying for P-Noy. Ako ang simula ng pagbabago!

June 30 at 12:38pm

Facebook Wall posts circa 2009

Taking things in stride... trying to be selective to be effective.

June 7, 2009 at 1:23pm

Things that hurt teach. Ang buhay ay pansamantala lamang.

June 26, 2009 at 12:02am

Over worked...over used. This should be over soon.

July 2, 2009 at 6:58am

The tree has no contact with the soil...how can you expect love when you don't know where to draw it from? May you and I feel God's love so we can have enough love to give.

July 3, 2009 at 8:25am

My grandmother turned 90 yesterday. =) July 2, 1919...my roots, my future. At the end of the day, everything has connection somehow.

July 3, 2009 at 8:29am

At the end of the day...is another day. =)

July 8, 2009 at 12:51am

While knowledge make us feel important, it is love that really make us feel whole-- I would rather be complete than important.

July 9, 2009 at 7:49am

Life is not a to do list...we are human beings, not human doings =)

July 11, 2009 at 12:20pm

There's a thin line between quitting and moving on. What now?

July 12, 2009 at 9:44am

I am not who I think I am. I am not who you think I am. I am who I think you think I am. Love begets love.

July 13, 2009 at 9:58pm

Be cold as you want to be. Know that to stay warm is to stay alive. That's natural law...and I believe in natural law. You can only ruin me if I allow you to.

July 21, 2009 at 7:38am

Words ought to be a little wild for they are the assaults of thought on the unthinking. I think I need to rest.

July 22, 2009 at 12:33am

Eventually, life will correct itself. I'm back =)

September 2, 2009 at 11:41pm

‎09/09/09...everyday is history in the making

September 9, 2009 at 12:14am

Pain is temporary, giving up lasts forever! Aya @ 29 a little bit wiser, a whole lot stronger and definitely not giving up!!!

October 7, 2009 at 11:41am

It is not the strongest who survives --but the one that is most adaptable to change. I will survive =)

October 13, 2009 at 12:42am

We're hired to solve not to sulk. So work...its Friday anyway.

October 16, 2009 at 7:43pm

In the profession of our faith as well as faith in our profession, we will be harassed by the evil one...but as long as we stand firm in our faith, we shall overcome!

October 21, 2009 at 6:17pm

‎10years...half full or half empty? It doesn't matter as long as the glass is not broken, as long as there is water and it remains clean. The glass is me, the water is my soul...I pray for peace and wisdom..


December 3, 2009 at 3:16am
Intends to slow down. Doing and having more doesn't always translate to happiness. Clarity over clutter. Decision over desire. Substance over status.


December 6, 2009 at 1:09pm
Believes in after life. Promises of forever, life's pain and pleasure...all these will come to pass. Christmas decor, gift rush and other Christmas stuff...are these preparations for the here and now or for what lies beyond our grasp?


December 9, 2009 at 11:11am
More face to face...less facebook.


December 30, 2009 at 6:14pm
Looking back...to move forward. =)

December 30, 2009 at 9:02pm

-end-

Kamusta ba Ka-ABAKADA?

Ang pinakamahirap daw gawin ay mag-simula. Maraming demonyo sa sarili ang kailangang kalabanin at maraming pagdududa sa iba ang dapat pangibabawan.
Tatlong taon ako ng magsimulang mag-aral. Marami akong nursery rhyme tapes na may kasamang libro at tila na-memorya ko kung kailan lilipat ng pahina. Ayon sa kwento ng nanay ko, tuwang-tuwa silang makitang para akong nagbabasa. Ang totoo, hindi talaga ako marunong.

Sakitin ako nung bata. Hanggang ngayon yata ako’y sakitin pa rin (pero ibang kwento na to). Dahil sa pagiging sakitin, hindi ko natapos ang prep sa La Consolacion College. Nilipat nila ako sa National Teacher’s College upang ipagpatuloy ang pag-aaral. Anila may mga student teacher doon na maaari akong tutukan. Ganun pa man, muntik na akong umulit ng Kinder dahil hindi ako natutong magbasa. Asar talo ako dati na kahit Grade 1 hindi ako makaka-abot. Sayang naman ang pangarap ng abugado kong tatay at matalino kong nanay. Sayang, panganay pa naman ako.

Pinagtyagaan ako ng nanay na turuan ng ABAKADA. Hindi naman pala ako ma-purol. Kailangan ko lang ng TLC. Salamat sa pag-unawa ng aking teacher, naka-graduate din ako ng Kinder. Para namang naaliw ako kababasa at ka-aaral naging First Honor ako mula Grade 1 hanggang Grade 5 at naka-graduate ng Valedictorian sa Elementarya. Lahat ng yan dahil sa ABAKADA at iba pang TLC na natanggap ko habang ako’y lumalaki.
Nung hindi pa ako marunong mag-basa, parang ang galing-galing ng lahat at ang bobo bobo ko. Sa mga payak palang pagsasama ng mga patinig at katinig, dagdagan ng konting tyaga at TLC, mamumulat pala ako sa mundong lahat ay posible. Nagkaron ako ng kumpiyansa sa sarili kahit ako’y sakitin. Mula sa kumpiyansang iyon, umapoy ang hangarin kong makatulong din sa iba.

Sa ngayon, ang tanging hadlang sa hindi ko pag-sulat ay katamaran at kawalan ng inspirasyon. Hanggat may ABAKADA, may salita. Hanggat may salita maaari itong tahiin ayon sa diwa ng damdamin at sigaw ng kaluluwa. Hindi lang ito ang Tagalog version ng sinisimulan kong blog na ABCs of Aya. Ito’y higit na malalim pagka’t naka-angkla ito sa wika ng aking lahi. Hanggat may ABAKADA ay may kwento. Ito ay blog ko upang ikwento sa masa ang kwento nila.

Mahirap din daw ang magpatuloy sa sinimulan. Maraming demonyo sa sarili ang kailangang kalabanin at maraming pagdududa sa iba ang dapat pangibabawan.
Ano mang hirap–sa simula man, sa gitna o sa huli–alam kong bawat pagbagtas sa yugto ay may dalang sariling hamon. Habang nalalampasan ang mga hamon, tumitindi ang susunod na pagsubok, tumatatag at tumitindi din ang kakayahan nating harapin ang mga mahihirap ispelengin sa buhay. Nawa’y sabay tayong bumanyuhay sa buhay.

Ikaw? Kamusta ba Ka-Abakada?

P.S. Isa itong re-post mula sa aking Friendster blog na may title na "ABAKADA MO 'TO". Minarapat kong ilipat upang mabasa bago makalimutan ng panahon.

Bakit ABAKADA?

Ika-30 ng Setyembre 1980 ng ako'y ipinananganak. Gayunpaman, sa aking diwa, hindi ang petsang yan ang simula ng aking kwento pagka't ako'y bahagi ng kasaysayan ng aking bansa. Naniniwala rin ako na bago pa man ako sinilang, mayron nang nakalaang layunin ang aking buhay. Kung ano man 'yon, hindi pa malinaw at hindi ko pa napagtatanto. Ang mahalaga sa ngayon ay hindi ako sumusuko upang malaman, maintindihan at kung ito'y bumungad sa akin...gawin ng buong puso't lakas upang maisakatuparan ang layuning iyon.

Bukod sa layunin, isang bumubuhay sa aking kaluluwa ngayon ay ang paniniwalang narito ako upang umibig. Ng ano? Ng lahat -- tao, kalikasan, mga konseptong dalisay gaya ng karapatan, kalayaan, pananampalataya at iba pa.

Isa akong babae. Mahina ngunit matatag.

Isa akong anak at apo. Pumipiglas sa imaheng ako'y bata pa ngunit aminadong kailangan ko sila.

Isa akong kapatid. Mapang-asar ngunit mapag-mahal.

Isa akong kaibigan. Mahirap hanapin kahit laging nandyan.

Isa akong empleyado. Nangangarap yumaman, natatakot sa pag-sikat.

Isa akong mamamayan. May opinyon, kulang sa aksyon.

Isa akong Katoliko. Makasalanan ngunit gustong mapunta sa langit.

Ako, kagaya mo ay bahagi ng abakada.

Araw-araw nagsusumikap magpakatao.

Balewala ang hirap at sakit, mapaligaya lang ang mga minamahal.

Kailangan ng kaibigan, kausap at kalinga. May kwento.

Dakila at may dangal, pagkat tayo'y tao.

Hangad kong maisulat ang akda ng mula sa puso at bukas ang kamulatan. Sa panitikang ito, magkaron nawa ng boses ang payak na kwento ng masa. Hindi lang ito sa akin...abakada mo'to.

* Tranferred from my Friendster blog ABAKADA MO 'To.

Quote MotTo - 006

Who needs a partner when the world is your lover? Happiness is a choice!

Quote MotTo - 005

What used to define me no longer do. I realized even without those I am still me--dauntless and complete, relentless and grounded. Now I see my horizon better..

Quote MotTo - 004

Thankful for all that was and has been. Good things that last are not done in rush. I'm God's project still under-construction.

Quote MotTo - 003

Evil will persist if good people do nothing. Calling all good people to pray for the not so good ones. Spread love. ♥

Quote MotTo - 002

I may be fragile, but I am not weak. My spirit is stronger than the toughest bone you have.

Quote MotTo - 001

Any separation done in good faith leads to maturity. It takes maturity to face uncertainty. I can now say it is what it is... my new beginning starts today.